Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Dysphania botrys & Viola canina

fotò
fotò
Erbo-de-bou

Dysphania botrys

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Erbo-di-tigno, Seniscle-óudourous, Erbo-dóu-cor.

Noms en français : Ansérine botryde, Chénopode à grappes.

Descripcioun :
L'erbo-de-bou o peréu di-tigno trachis dins li limas de ribiero, lis escoumbre o lis ermas. Es uno planto que fai de pichòti flour en boulo e que se recounèis subretout qu'èi di proun pegouso (planto glandulouso) emé uno forto óudour. Pèr d'ùni empèsto (erbo-de-bou), alor que pèr d'autre l'óudour es agradivo (seniscle-óudourous).

Usanço :
La planto èi manjadisso e poudès vous n'en servi coume sabourun. D'après soun noum, devié servi contro li tigno. Cazin dins soun Traité des plantes médicinales, 1868, raporto d'ùni prouprieta, subretout contro lou tussi (espetouranto).

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Dysphania
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae

Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Jun à óutobre

Liò : Limas - Escoumbre e proche dis oustau - Ermas - Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Dysphania botrys (L.) Mosyakin & Clemants, 2002 (= Chenopodium botrys L., 1753 )

fotò
fotò
Vióuleto-fèro

Viola canina

Violaceae

Autre noum : Palengo.

Noms en français : Violette des chiens, Pensée jaune.

Descripcioun :
La vióuleto-fèro o di-chin, que trachis dins li pelouso séusouso, èi pas uno di proun coumuno au nostre aleva dins lis Aup marino. Fai partido dóu group de vióuleto sènso rouseto emé de tijo qu'an de long entre-nous. Se recounèis tambèn à sis estipulo pulèu grando e dentado e à soun esperoun jaunas. Li petalo soun pas gaire acoulourido. La subsp. de Prouvènço ié dison ruppii emé soun soun esperoun que mounto.

Usanço :
Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.

Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun

Liò : Pelouso acido - Champino - Esclargido - Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Eurasiatico
Ref. sc. : Viola canina L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
RR
C
ges

Dysphania botrys & Viola canina

C
RR
R
R
R
RR
R
RRR

Coumpara Erbo-de-bou emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióuleto-fèro emé uno autro planto

fotò